Dag 4: Isla de Ometepe --> Granada.

Afscheid van het Isla Ometepe.
In de zeer vroege ochtend, zo bij de zonsopgang, ik weet niet op welk uur, maar waarschijnlijk rond 05.00 uur werden we opgeschrikt. Een enorm ongekend en een bangelijk gebrul. Rond 06.00 hetzelfde scenario. Ik heb ze niet gezien, maar volgens de autochtone bevolking zijn het een soort brulapen. De stoutmoedigsten komen over de daken van de lodges gelopen. Stilletjes blijven liggen tot het geluid uitgestorven was. Toch wel een leuke ervaring, maar de apen zouden toch wat dienen te wachten tot iedereen zowat uitgeslapen is.

Receptie van onze lodges voor 2 nachten.

Naar Moyagalpa.
Het programma van de 4de dag voorziet een terugkeer naar het vasteland en het verlaten van het eiland Ometepe. We verlaten het eiland Ometepe via de ferry vanop Moyagalpa naar San Jorge. Stipt om 08.00 uur brengt men ons naar de ferry, 12 km en een 25 minuten verder. De temperatuur steeds rond en boven de 30°.

De ferry achter ons, ikzelf, Jean, Arlette en Miel wachten om in te schepen.

Gelukkig geeft het meer een weldoende afkoeling, evenwel niet veel. De zon brandt ongenadig. Na 1 uur en 10 minuten legt de ferry aan te San Jorge.

Inschepen op de ferry te Moyagalpa.

Rivas.
Een eerste stop is het stadje Rivas. Het meest opmerkelijke gebouw is de kathedraal met enkele merkwaardige plafondschilderingen.

Plafondschilderingen in de kathedraal van Rivas.

Rivas, de kathedraal.

Rivas is het eerste dorp, of stadje dat men tegenkomt indien men uit Costa-Rica zou komen.

Geschiedenis van Nicaragua.
Tijdens de busrit krijgen we een zeer uitgebreid overzicht van de geschiedenis van Nicaragua van 1820 tot 1980. Enkele namen van machthebbers: Van der Bilt, Walker, Chamoros, Sandino, Ortega. In die 200 jaren is er nogal wat gebeurt om de macht te grijpen, te pakken en te houden of kwijt te spelen. De plannen voor een kanaal van de oost naar de westkust, de Pacific, hebben er een zeer belangrijke rol in gespeeld, en nog zijn die plannen actueel. De inmenging van de Fransen, Amerikanen, de goldrush, hebben de geschiedenis van dit land lang bepaald. Ook de strijd tussen Leon en Granada om als hoofdstad erkent te worden, hetgeen uiteindelijk in het voordeel van Managua is uitgedraaid.

Granada.
De stad is gelegen op de westelijke oever van het grote Meer van Nicaragua. Het is een rit van iets minder dan 1,5 uur naar Granada. In deze stad zijn er in het charmante centrum levendige marktjes. De felgele kathedraal is een van de meest gefotografeerde gebouwen uit Granada. Ze staat op alle postkaarten en is uitstekend te bekijken. Maar vooraleer de stad in te trekken, nog een lunch in een van de betere restaurants.

De kathedraal gezien vanuit de klokkentoren van de Eglesia de la Merced.

Kennismaking van Granada.
Principieel was de rest van de namiddag een vrij in te vullen namiddag. Als er niets specifieks gepland is zijn we eigenlijk een beetje het noorden kwijt. Gelukkig heeft Miel de lokale gids overtuigd om een wandeling door het oude gedeelte van de stad te doen. Dit resulteerde in een wandeling naar de Eglesia de la Merced. De beklimming naar boven in de klokketoren geeft een uniek uitzicht over de stad.

In de top van de klokketoren van de Eglesia del Merced.

Verder via de Calle del Commercia naar het Old Railway station.

Old Railway Station Granada.

Antieke stoommachine in het treinstation.

Old Railway Station Granada.

Uiteindelijk terug naar de Indepencia Plaza en het Parque Colon. Hier is ons hotel voor 2 nachten: Hotel Plaza Colon.

Parcours: Isla Ometepe - Rivas - Granada. Dat allemaal in zuiden van Nicaragua.