Nicaragua en Panama November 2016: Dag 5: Granada en Masaya vulkaan

Jet lag.
We zijn vandaag op dag 5, en de jetlag is nog niet helemaal verteerd. Theoretisch heeft men om 7 uur te overbruggen, 7 dagen nodig om te acclimatiseren. We vermoeden dat we vanaf vandaag wel op ons normale ritme zullen komen. We zijn hier om zoveel mogelijk te zien en niet om de dagen in bed en aan het zwembad door te brengen. We zitten niet aan een of andere Spaanse Costa te niksen.

Ontbijtruimte aan het zwembad.

Rusten zullen we wel doen als we op pensijoen zijn. :) We ontbijten vanaf 07.00 uur aan het zwembad, buiten aan de binnenkoer, om rond 08.30 uur aan onze bus klaar te staan voor het dagprogramma.

Topattractie: actieve vulkaan.
Een, zoniet de meest sensationele ervaring tijdens onze loopbaan vanaf onze kennismaking met deze wereld staat vandaag op ons programma. Naar een actieve vulkaan in het Nationaal Park Masaya.

Ruiken van de zwavelgassen: Masaya vulkaan - Poort tot de hel!
Nicaragua, het land van meren en vulkanen… negentien vulkanen maar liefst! Het is dan ook logisch dat bijna overal waar je bent, er wel een vulkaan in de buurt is die de horizon siert.
Vanuit onze verblijfplaats Granada, rijden we naar de nog werkende vulkaan Masaya. De vulkaan is nog actief en het is de enige vulkaan in het westelijk halfrond waar je tot de vulkaankrater kan rijden. De weg er naar toe is al schitterend en je krijgt hier reeds een beeld van de verwoestende kracht van lava. Men ziet duidelijk de gestolde lava na een verwoestende uitbarsting van 16 maart 1772.

Gestolde lava.

Eigenlijk bestaat de Masaya uit 2 vulkanen, de Masaya en Nindiri, die samen vijf kraters hebben. De Masaya-krater is nog erg actief en spuugt grote zwavelwolken uit. Je kunt hier tot aan de rand van de vulkaan rijden en je snuift direct de zwaveldampen op, zeker als de wind de verkeerde richting op staat. De Spanjaarden noemden dit de poort tot de hel!

Kolkende lavan in de krater, 250 meter diep.

Eenmaal aangekomen kan je niet om de gigantische aswolk heen. Er wordt dan ook nadrukkelijk aangeraden om niet langer dan 15 minuten bij de krater te blijven, vanwege alle toxische gassen. Een bijzondere ervaring! De vulkaanwachters houden nauwkeurig de tijd in de gaten. Na 15 minuten weerklinkt een fluitsignaal. Tijd om op te krassen en terug de berg af te dalen. Het blijft een risico om een uitbarsting uit te dagen. Maar we zijn de kwaadste nog niet, en volgen braafjes de parkwachterinstrukties.

Gans onderaan merkt men de rode gloeiende lava borrelen.

Je kunt ook nog een stuk de heuvel op lopen zodat je een mooi zicht hebt op de verschillende kraters aan de ene kant en de vallei aan de andere kant.
Maar het meest indrukwekkend is toch om over de rand te leunen, de dampen te zien opstijgen vanuit de diepte en de hete kolkende lava te zien borrelen. Een fantastisch spektakel om 250 meter in de diepte de aarde te zien werken.

HOBO groep aan de kraterrand.

Het verhaal achter Masaya is luguber: Masaya werd in het verleden gezien als poort naar de hel en mensen dachten dat de duivel hier woonde. Om deze te verdrijven werden kinderen en maagden aan de duivel geschonken (met andere woorden, in de krater gegooid).

Omdat de krater druk bezocht wordt, zijn er wat muurtjes gebouwd om de veiligheid te garanderen. Sedert 1979 is de Masaya krater het eerste en grootste Nationaal Park van Nicaragua.

Beschermmuurtje ronde kraterrand. Wij hebben rustige plannen en geen gevaar voor ons.

We spotten ook de zeldzame chocoyo, een groene parkiet, dien zich aangepast heeft aan de gassen en die in de giftige kraterwanden leeft.

Je beseft weer eens hoe nietig we zijn als mens en vrijwel niets beginnen tegen de krachten van de natuur en de aarde.

Om alles nog een goed uit leggen is er ook nog een bezoekerscentrum waar er veel verklaard wordt over het ontstaan van de continenten en de kraters en vulkanen.

Masaya stad.
Een goede 17 km van Granada ligt het dorpje Masaya aan de lagune en aan de voet van de gelijknamige vulkaan. Het stadje is gekend om zijn ambachtslui. Op de artisanale markt prijzen ze hun gemaakte waren aan, lederen, houten en andere voorwerpen worden kwistig aangeboden. Ook veel prullen die kenmerkend zijn aan alle toeristische leuke plaatsen over gans de wereld. Toch nog de lokale ambachtslui gesteund door een kleinigheid te kopen.

Lokale verkoopsters met een mooie glimlach bij de verkoop van wat prullaria.

Daniel Ortega.
Vandaag was het ook de verjaardag van Daniel Ortega, voor de 4de keer president en ooit een guerrilla strijder met rode ideeën. Ter deze gelegenheid even een lokaal zangkoor zien optreden met gezang ter ere van deze Ortega.

Leve Daniel Ortega.

Lunch in Mi Viejo Ranchito.
De middaglunch in een aangenaam typisch restaurant. Opmerking: bier is er gratis inbegrepen bij de maaltijd!

Lago Apoyo en Catarina.
Volgende attractie is een bezoek aan het meer van Apoyo in Catarina. Tijd om enkele foto's van de groep en de gidsen te nemen.

Groep met de lokale gids.

Groep met onze Miel, de Hobo gids.

Lokale en Miel, onze gidsen.

Niquinohomo.
In deze plaats is Sandino geboren en ook de strijdplaats van deze strijdersbende. Een gigantisch standbeeld leverde Sandino hem op. Doet een beetje denken aan de Kim's in N.-Korea.

Standbeeld voor Sandino in Niquinohomo.

San Juan de Oriente.
We rijden langs en door enkele inheemse dorpjes, de Pueblos Blancos, Witte dorpjes. In één ervan, San Juan de Oriente krijgen we van een sympathieke kunstenaar met de rare naam Stalin een demonstratie hoe men potten en allerlei voorwerpen in ceramiek fabriceert.

Granada.
Het programma voor vandaag wordt afgesloten in Granada. Een lugubere bezoekplaats is het kerkhof waar enkele presidenten en rijke families begraven liggen in protserige grafmonumenten.