Dag 13: Panamakanaal, de route die de wereld veranderde.

Naar het belangrijkste kanaal ter wereld.
De excursie om het beroemdste kanaal ter wereld te bezoeken is strikt geregeld. Vandaag nog een half uurtje vroeger op dan gisteren. Verzameling om 06.00 uur in de lobby van het hotel. De boten die de excursie doen zijn aan een strikt schema, slots genoemd, gebonden. Vanaf 06.00 uur tot 15.00 uur vaart men in de richting Pacific Ocean naar de Caribische richting. Het is met de bus een 25 minuten rijden tot aan de boot die door het kanaal, met ons aan boord, zal varen. Het weder is in de ochtend iets minder mooi. Een beetje regen het eerste uur. Maar, zonder regen is de doortocht door het kanaal onmogelijk. Het water van de regen dient om het Gatun meer te vullen. Om 07.10 kan onze boot vertrekken.

Bij het naderen van de brug Las Americas, nog voor de sluizen.

Het duurste kanaal ter wereld.
Het Panamakanaal werd 102 jaar geleden in gebruik genomen. De bouw heeft, gespreid over 2 periodes, 32 jaar geduurd. Het kanaal verbind de Atlantische Oceaan met de Grote of Stille Oceaan. Door drie sluizenconstructies worden de schepen tot 26 meter boven zeeniveau getild.  Dagelijks passeren er 40 schepen door het kanaal. We bezoeken de kunstwerken langs de Pacific Ocean kant.

Puente Las Americas. De verbinding tussen noord en zuid Amerika.

Het kanaal is 82 km lang en heeft een minimale diepte van 12 m. Het kanaal heeft 3 sluizen complexen: de Miraflores-sluizen, de Pedro Miguel-sluizen en de Gatún-sluizen. Elke kolk is 305 m lang en 34 m breed. Vrijwel alle schepen die bestaan kunnen erdoor. De grootste toegelaten schepen – Panamaschepen genoemd – zijn 32 m breed en 294 m lang. Vanuit de Pacific Ocean zijn er de volgende kunstwerken.

• Miraflores sluizen.
• Miraflores meer.
• Pedro Miguel  sluizen
• Gaillard Cut.
• Gatun Lake
• Atlantic of Gatun sluizen.

Profiel van het kanaal.

Pacific Ocean.
Bij het afvaren wordt eerst een stukje op de Pacific Ocean gevaren. De wind maakte dat de boot nogal heftig zwalpte. Dat is volstrekt normaal op zee, en buiten enkele lui die omsloegen, geen enkel probleem voor ons.

Tussen Puente Las Americas en de Miraflores sluizen.

Door de kanaaltoer-organisatie is er een ontbijt voorzien. We zijn tenslotte al van 05.30 uur op en met enkel een koffie vertrokken.

Op de boot wordt er een ontbijt aangeboden. We zullen er ook maar van eten.

Condities om op het Panama Kanaal te mogen varen.
Elke boot, of het een olietanker is of een plezierboot moet aan 3 voorwaarden voldoen om op het kanaal toegelaten te worden. Ooit heeft er iemand al zwemmend het kanaal afgezwommen, tegen betaling. Nu is dat niet meer toegelaten. Eventuele kandidaten zetten het maar uit hun hoofd. De 3 voorwaarden zijn de volgende:

1. Money. Het kost een pak poen om op het kanaal toegelaten te worden. 24 uur te voren betalen. Afhankelijk van de grootte en de lading. Het kan gaan tot 1 miljoen dollar voor grote schepen. Ons toeristenbootje dient 2.000 US$ voor een enkele doorvaart te betalen. We zijn met 58 personen aan boord. Dus, niet goedkoop.
2. Pilot. Elke boot moet een pilot aan boord nemen, een loods in het correcte vlaams.
3. Boat condition. Elke boot moet zeewaardig zijn. Geen enkele risico wordt genomen om te verhinderen dat een boot in stukken zou breken. De kosten bij hindering van de scheepvaart zijn gigantische verliezen voor de kanaalauthoriteiten.

Luisteren naar de gids aan boord met allerlei informatie.

Kanaaluitbreiding.
Na de zogenaamde verbreding zijn er 2 toegangen, nl de oude of de originele, en de nieuwe sluizen. Onze boot volgt de oude sluizen sedert 1914 in dienst.

Miraflores sluizen.
Een absolute sensatie en een van de topattracties van Panama-stad vormen de sluizen van Miraflores.
Locks worden ze genoemd. Na de afvaart vanuit Panama City via de Pacific Ocean, komt het schip bij de Miraflores-sluizen. In deze sluizen worden de schepen in 2 trappen met 16,5 op (of neer) neer gelaten.

Enorme sluisdeuren van de Miraflores locks. 1ste trap.

In het eerste lock van de Miraflores locks.

Na de eerste trap, komen we in de 2 de sluis. Hier zijn er dubbele sluisdeuren voor veiligheidsredenen.

Dubbele sluisdeuren.

Miraflores meer.
Dit is het kleinste van de meren die op de route van de scheepvaart ligt. het geeft verbinding tussen de Pedro Miguel sluizen en de Miraflores sluizen. Het is een 2 km lange verbinding tussen de twee sluiscomplexen.

In het Miraflores lock/sluis.

Pedro Miguel sluizen
Een schip dat vanaf de kant van de Pacifiic Ocean het kanaal nadert, komt als eerste door de Miraflores-sluizen (2 trappen) en vaart daarna door het kleinere Miraflores lake naar de Pedro Miguel sluizen. Hier is er 1 trap. Het is een 9,5 meter hoogteverschil dat de sluis overbrugt.

Jean, Gert, Arlette, ik, Anita.

Hoe de sluizen werken.
De sluizen werken op een heel speciale manier. Als er een schip het kanaal binnenvaart wordt het schip vast gemaakt aan locomotieven. Die locomotieven noemen ze muildieren. Ze rijden allebei aan een kant van het schip op een smal spoor.  Die locomotieven trekken het schip door de sluizen. Dit op zodanige manier dat de schepen niet tegen de dokwanden schuren.

De muilezels, mules, trekken de boten in de sluizen.

Bij elke passage stroomt er wel 190.000 ton zoet water de zee in! Het systeem van de sluizen wordt aangedreven door niets anders dan de druk van zoet water, opgewekt door de zwaartekracht. Het water uit het Gatún-meer of het Miraflores-meer vult de sluizen en brengt de schepen omhoog.

In de Pedro Miguel locks.

Gaillard Cut.
De uitgraving was één der belangrijkste werkzaamheden voor het kanaal. De uitgraving door een heuvelrug die de waterscheiding tussen de Atlantische en de Stille Oceaan realiseert.  Er werd hier een enorme vallei door de heuvelrug gegraven. Er diende een 14 km lang kanaal gegraven te worden door rotsachtige grond in een bergachtig gebied. Dit kanaal verbond het kunstmatig Gatun meer met de Pedro Miguel en Miraflores sluizen.

Centennial Bridge, sedert 2004 voor een 2de verbinding tussen de 2 continenten, noord en zuid Amerika.

Deze 2de brug dient om de oude Las Americas brug te ontlasten. Ze is gelegen 15 km ten noorden van de 1ste brug en is dichtbij de Pedro Miguel sluizen en de Gaillard cut.

Gatun Lake.
Na de passage door de Miraflores locks, de Pedro Miguel locks en de Gaillard cut, bereikt men het Gatun lake. Dan is het nog een 38 km lange tocht tot de Atlantic (Colon) locks. Dit meer ligt 26 meter boven zeeniveau. Het wordt gevoed door het water dat komt van de Chagres rivier. We varen tot halverwege het Gatun Lake. Hier worden we van boord gelaten om met de autobus terug te rijden.

De boot die ons door de sluizen en door her kanaal voerde.

Terug naar Panama City.
Het is iets na de middag, 12.15 uur, dat de boot aanmeerde. Een kwartier later bracht de autobus ons dan terug naar de stad. Nog even een ommetje op voorstel van Emiel tot de Puente Las Americas.

Las Americas brug.

Las Americas brug.

Panama City.
We logeren in het Tryp Centre hotel.

Tryp hotel.

Stadsrondwandeling.
We zijn rond 14.00 uur terug op ons vertrekpunt in het hotel. Dan nog een vrije namiddag. Hiervan nog even een wandeling door de stad. Het enige dat er te bezien viel: de kathedraal en vele hoge buildings. Panama City heeft na New York en Chicago, de 3de meeste hoge buildings per km2.

Kathedraal van Panama City.

Boulevard aan de zeekant.

Traject door het kanaal en terug met de bus.